Trojaans paard

De naam ‘Trojaans paard’ is afgeleid van het klassieke verhaal uit de oudheid over de succesvolle verovering van de stad Troje door de Grieken. Om in de stad binnen dringen, bouwden de veroveraars een reusachtig houten paard, waar ze vervolgens een groep elitesoldaten in verborgen. Nadat ze de wachters van Troje ervan hadden overtuigd om het ‘geschenk’ in hun versterkte stad binnen te halen, verlieten de aanvallers ‘s nachts hun schuilplaats en overmeesterden ze de verraste verdedigers van de stad.

De eerste keer dat deze term werd gebruikt in verband met een kwaadaardige softwarecode, was in een rapport van de US Air Force van 1974, dat zich toespitste op de analyse van kwetsbaarheden in computersystemen. Maar de term werd pas populair in de jaren tachtig van de vorige eeuw, vooral na een lezing van Ken Thompson tijdens de receptie van de ACM Turing Awards in 1983.

Een van de eerste Trojaanse paarden die algemene bekendheid verwierf, was ook de eerste ransomware die 'in het wild’ werd aangetroffen - de ‘AIDS Trojan van 1989’. Deze kwaadaardige code werd via de post verspreid op floppydisks die volgens de verzender een interactieve database bevatten in verband met de ziekte aids. Na installatie wachtte het programma nog 90 opstartcycli en versleutelde daarna de meeste bestandsnamen in de root directory van de computer. De ‘licentieovereenkomst’ van de software bepaalde daarna dat de slachtoffers $ 189 of $ 378 naar een postbusadres in Panama moesten overschrijven als ze opnieuw over hun gegevens wilden kunnen beschikken.